Tallinn - Vilnius

Dag lezers en lezeressen,

Wat een reis! Wat een landen! Ik weet nu al dat ik moeite ga hebben om neer te schrijven wat we gezien en beleefd hebben, aangezien veel van die ervaring (hoe cliché het ook is) onbeschrijfelijk waren. Gelukkig maakten we met ons 7 samen een kleine 2500 foto's en heb ik een heleboel gefilmd. Binnenkort daarvan dus ook het resultaat. 

Maar laat mij naar goede gewoonte beginnen bij het begin. Vorige week was een vrij normale week eigenlijk. Het begint kouder te worden hier, voor het eerst hebben we mogen zien wat serieuze Finse regen is en er zijn nog steeds zeer veel bomen. Ook de lessen verliepen zoals gewoonlijk. Ik had echter wel mijn course "European Cultural Policy". Een 2 dagen durend vak dat mij heel boeiend leek. De 2 lessen vielen echter wat tegen, aangezien het voornamelijk en zeer specifiek over de geschiedenis van de cultuur en het beleid in Duitsland ging (het was een Duitse gastprof). Maar de 300 pagina's lectuur die we zelf moeten verwerken gaan gelukkig wel effectief over hedendaags Europa. En we hebben geen examen, enkel een schrijfopdracht, dus ik zal wederom niet klagen. Donderdag was het in Jyväskylä "Tursajaiset", de 'fresh-men party', iets wat eventueel vergelijkbaar is met 'den doop' bij ons, maar dan veel beschaafder én voor ALLE eerstejaarsstudenten (en de erasmusstudenten). (Aangezien zo goed als iedereen aangesloten is bij de studentenvereniging.)

Het thema was "Wild Wild West" en bijgevolg liepen er donderdag vanaf de middag zo'n 3000 cowboys, indianen en oud-midden-westerse ornamenten door de stad. Het was absoluut een grappig zicht, maar ik kon zelf niet meedoen aangezien ik les had. 

En zo was het plots alweer vrijdag. We stonden op om 6 uur, namen vlug een douche en een ontbijt en verlieten ons appartement voor de eerste keer voor een langere tijd. Vier van ons zeven-koppig reisgezelschap (Hannes, Joris, Daan en mezelf) reden mee met Markus, een Est uit Tallinn die voor het weekend naar huis ging. De andere drie (Diana, Jara en Chris) kozen voor het avontuur en besloten te liften. 

Wij als auto reizigers hadden onze ferry al gereserveerd op voorhand, dus we moesten absoluut op tijd zijn. Om 6.45 uur lieten we Jyväskylä voor de eerste keer in bijna een maand achter ons, op weg naar voor ieder van ons totaal onbekend gebied: het Baltisch gebied. 

Rond 10 uur arriveerden we in Helsinki, ruim op tijd voor onze boottocht van 11.30 uur. Maar het was druk, zoals ongeveer elke boottocht tussen Tallinn en Helsinki (en er zijn er toch wel een 15-tal heen en evenveel terug per dag). Het is een traditie voor de Finnen om een dagje Tallinn te doen om alcohol en tabakswaar te kopen. Alcohol in Tallinn is al gauw 50 tot 66 procent goedkoper, voor sigaretten hetzelfde. 

Op de ferry zelf wordt de "tax-free" winkel ook geopend vanaf het moment dat het schip zich buiten de grenzen begeeft.

Tallinn in zicht.

Ongeveer twee en een half uur later arriveerden we in het zonovergoten Estland. Na een snelle maaltijd en de eerste inkopen bracht Markus ons naar de slaapplaats die hij voor ons had geregeld. Het was een studentenhuis van de Universiteit, waar ze vrije kamers verhuren per nacht. Deze slaapplaats zou iemand van buiten Tallinn trouwens nooit vinden, want ze staat nergens geadverteerd. Maar het was pure luxe voor 12 euro/persoon. We kregen een ruim studentenappartement met 4 slaapkamers (2 keer 3 bedden en 2 keer 2 bedden) met TV, verse lakens en handdoeken, 2 badkamers, 2 WC's en een ruime keuken met bestek, borden, glazen, microgolf, fornuis, waterkoker, broodrooster, koffie..... En dat op 10 minuten wandelen van het centrum. Na het bekomen van de eerste indrukken bood Markus ons een rondleiding aan door de stad. We wandelden doorheen de "New-town" (gebouwd in de periode 1992 tot nu), met prachtige moderne architectuur, soms gemengd met oudere gebouwen. 

Eens doorheen de New-town kwamen we in de "Old-town" (ca. 1200-1300), het historische centrum van Tallinn. Een prachtige oude stad, met vele kerken, pleinen, gezellige straatjes en een impressionante Russische kathedraal. En ondanks dat Estland sinds januari dit jaar de euro heeft geïntroduceerd, zijn de prijzen overal nog steeds ongelooflijk laag. Je kunt er nog steeds op restaurant gaan eten en drinken voor minder dan 10 euro. Markus nam ons mee naar een restaurant/eethuis waar ze "echte Estse pannenkoeken" serveren, hartige en zoete, heel groot en dik, heel lekker en ongelooflijk vullend in de maag... voor 3 euro. 

We wandelden ook op de heuvel naast de stad, van waarop we een schitterend panorama zagen over Tallinn. De geschiedenis van het land en de stad kregen we er van onze geweldige gids gratis bij. Het werd echter wel even emotioneel toen het jaar 1991 viel, het jaar dat Estland zichzelf onafhankelijk vocht (zonder geweld) van de Sovjet-unie. Ook bij ons, onwetende westerse Europeanen, stond het water bijna in de ogen. Het verbaasde ons dat we over deze recente geschiedenis nooit geleerd hebben in school. 

Vanaf de heuvel zagen we ook effectief de verschillende stadsdelen naast elkaar: nieuw, oud en het Sovjet gedeelte met de "grijze appartementsblokken".

Na de prachtige en leerrijke namiddag in de stad trokken we terug naar onze slaapplaats waar rond 10 uur onze 3 liftende reisgenoten aankwamen. Op dat moment maakten we een wijziging in onze plannen: we hadden voorzien om de volgende ochtend de bus te nemen naar Vilnius (de hoofdstad van Lithouwen), maar we besloten om een dag langer in Tallinn te blijven en de nachtbus te nemen (waardoor we bijgevolg Riga niet meer gedaan hebben). 

's Avonds was er een optreden van Chase & Status (Dj's) in de expohal van de stad. Wat een waar feest moest worden draaide voor ons uit in een ware catastrofe. Aan de deur merkten we dat de organisatie veel meer tickets had verkocht dan er mensen binnen konden (de zaal had een capaciteit van ca. 10000...). Maar wij, zeven studenten uit de eventwereld, zagen dat het niet goed kwam. Een veel te kleine ingang (die ook diende als uitgang), een uitgelaten menigte die duwde langs alle kanten, geen crowd-management, agressieve dronken jongeren (en Russen, die nog erger zijn) en glazen flessen die in het rond vlogen. We besloten wijselijk om het feest de rug toe te keren en ons leven te sparen. We gingen een hapje eten in de stad en keerden huiswaarts.

De volgende ochtend (oké, middag, ik geef het toe) vroegen we even aan de balie van het studentenhuis om hoe laat we moesten uitchecken. "Whenever you are ready", kregen we te horen. We houden van de Estse gastvrijheid. We trokken de stad in en probeerden onze 3 liftende vrienden dezelfde rondleiding te geven zoals wij die kregen van Markus. 

Onze bus naar Vilnius vertrok om 22.30 in Tallinn en we bereidden ons voor op de 700 km lange en 9 uur durende reis. Die ons trouwens een luttele 20 euro armer maakte. 

In Vilnius hadden we slaapplaats bij een vriend van Diana, een van onze reisgenoten (die zelf afkomstig is van Vilnius). Nerka, onze gastheer, bleek een klein genie te zijn. Zijn woning is in een kelder van een oud Sovjet-gebouw. Zeer ruim en volledig door hemzelf in orde gebracht (elektriciteit, water, verwarming, badkamer...) tot een gezellige leefomgeving. Hij is in de eerste plaats muzikant, dus bouwde hij zijn eigen (zeer mooie) opname studio. Daarnaast is hij meubelmaker, dus maakte hij zijn eigen CNC machine. Het was zeer onwerkelijk om te zien, vrijwel onbeschrijflijk.
Ook in Vilnius was het weer ronduit schitterend, dus besloten we om direct naar het centrum te gaan ondanks de vermoeidheid (slapen op een bus is niet evident).
Het contrast met Tallinn was groot. Héél groot. Vilnius ademt nog steeds communisme. Gefaald communisme. Elke vijf minuten werden we aangesproken door bedelaars. Zij het voor sigaretten, zij het voor "geld voor de bus". De stad had ook niet echt een modern gebied, enkel de Sovjet architectuur en in het midden een oude ommuurde stadskern. Maar zoals wij het graag hebben, was deze stad nog goedkoper dan Tallinn. In Litouwen betalen ze nog steeds met Litas (ondanks het feit dat de euro er zit aan te komen), dus er kwam wat rekenwerk aan te pas. Maar veel aankopen die we deden waren minder dan 1 euro...
We proefden de verschillende nationale gerechten, "dumplings". Zeer vergelijkbaar met de Italiaanse Gnocchi, maar dan groter (formaat van de aardappel zelf) en opgevuld met gehakt. Lekker, maar zwaar.

De zondagavond in Vilnius stond er een optreden en feestje in het centrum op het programma. Ik moest echter passen wegens een acute verkoudheid (vermoeidheid hmmm?).
De maandag namen we een dagje ontspanning. Eten, wandelen, terrasje... Diana bezocht haar familie, en 's avonds om 22.30u stapten we weer de nachtbus op richting Tallinn.
Dinsdagnamiddag waren we terug in Jyväskylä om 15.29u, waarop het vervolgens begon te regen om 15.30u.We beginnen te begrijpen wat een "Finse depressie" is. Het weer, gevolgd door de prijzen van verbruiksgoederen deden ons ook even zeer.
Maar dat wordt voor mij persoonlijk dan weer gecompenseerd door de immer prachtige natuur. En de eekhoorns, die ik steeds vergat te vermelden. De bomen zitten er hier vol van! Het is zeer rustgevend om naar buiten te turen, op zoek naar beweging in het groen.

En zo eindigde ons avontuur naar de Baltische staten (of toch 2 er van). Ongelooflijk dat niet meer mensen deze landen kiezen als vakantiebestemming. Zeker Tallinn zou op ieders verlanglijstje moeten staan. [Gratis tip]

Moi moi!